Column over angsten

Op 3 maart 1996 begon ik met lezingen geven over schizofrenie. In het begin deed ik het alleen maar op middelbare scholen. In het begin was het voor mij een hel. De klassen waren enthousiast over mij maar ik deed het in mijn broek van angst. Ik was zo bang dat de pleuris uit zou breken. Ik zag de leerlingen echt als een bedreiging.

Er waren op de Bernard Alfrink MAVO leerlingen die tegen mij zeiden dat ze mij knettergek vonden. Dat deed mij ontzettend veel pijn. Ik hoorde ook van leerlingen dat ze veel van mij geleerd hadden. Zo hadden ze geleerd dat men niet per se gek hoefde te zijn om in de psychiatrie op te worden genomen.

Er waren ook momenten dat er rumoer in de klassen uitbrak en dat ik geen orde kon handhaven. Ik gaf vaak les tijdens de vakken Levensbeschouwing of Maatschappijleer. Dat waren ook vaak waar leerlingen weinig interesse in hadden.

Hoe ouder ik word hoe gemakkelijker ik het vind om voor klassen te staan. Nu zie ik dat het baldadige maar goede pubers zijn. Ik zie mijn leerlingen nu niet meer als bedreiging en we kunnen samen ontzettend veel lachen. De eerste vijf jaar als gastdocent is overleven, daarna krijg je het vak onder de knie. Lezingen over schizofrenie geven is nu mijn ultieme passie.

Bedankt middelbare scholen dat jullie in mij zijn blijven geloven. I Lover You!!!

Gecategoriseerd in :Henk, Prikbord

Dit bericht is geschreven door Henk Driessen