Column over zelfvertrouwen

Jarenlang was ik een persoon die zo onzeker was over zichzelf. Ik mocht van mezelf niet zijn wie ik was, ik schaamde me namelijk voor mezelf. Ik werd dan ook niet door de mensen rondom me heen geaccepteerd. Ik had gruwelijke faalangst, ik was namelijk op school de pispaal van de klas.

Toen kwam Peer, mijn beste vriend, in mijn leven. Hij vond niets raars aan mij en ik mocht bij hem werkelijk mezelf zijn. Als ik kwaad op hem werd wreef hij mij dat niet in de volgende dag maar luisterde vooral waarom ik kwaad was. Bij Peer mocht ik fouten maken in mijn leven, eindelijk had ik iemand in mijn leven bij wie ik niet onzeker was over mezelf. Ik leerde mijn pluspunten te accepteren, met name omdat Peer mij daarop attendeerde. Mijn minpunten vond hij niet belangrijk.

Peer gaf mij een ontzettend goed gevoel. Mijn minderwaardigheidscomplex nam af en ik begon lezingen te geven over psychosegevoeligheid (dat heette in die tijd nog schizofrenie). Niemand geloofde in mij behalve Peer. Peer steunde mij onvoorwaardelijk, hij geloofde ook 100 % in mijn kwaliteiten als spreker.

De lezingen werden een succes en later begon ik voor de lokale radio columns voor te dragen mede over psychosegevoeligheid. Nu ben ik een zeer actief lid van Anoiksis en Anoiksis geeft mij zoveel vreugde. Ik kan zeggen dat ik door Peer, Anoiksis en voetbalclub SV Deurne een gelukkig mens ben geworden.

Als ik me rot voel ga ik iets goeds doen voor iemand anders, dan gaat mijn rotgevoel direct weg.

Om zelfvertrouwen te krijgen moet men de juiste mensen op zijn pad ontmoeten. Peer was mijn reddende engel. Peer is na mijn ouders het beste wat mij in mijn leven overkomen is.

Henk Driessen is een bevoorrecht mens!!!!

Gecategoriseerd in :Henk, Prikbord

Dit bericht is geschreven door Henk Driessen