Het Bleulersyndroom en PSS

Het Bleulersyndroom en PSS

De strijd om een nieuwe naam voor schizofrenie is in volle gang. In sommige landen is er zelfs al een nieuwe naam in gebruik (integration disorder, in o.a. Japan,) en met succes. Ook wij als Anoiksis doen volop mee aan deze zogenaamde "name game".

Het doel is een benaming te vinden die recht doet aan huidige inzichten omtrent schizofrenie. Het is geen specifieke ziekte, maar een syndroom (volgens o.a. van Os). Verder moet de naam gedragen worden door onze leden, maar ook internationaal op een breed draagvlak kunnen rekenen. Met dit laatste houdt Anoiksis’ Landelijke Werkgroep Buitenland (LWB) zich bezig, die bestaat uit Bill George en Aadt Klijn.

In Nederland spreken we nu van Psychosegevoeligheid, wat een afleiding is van een eerdere term van George, namelijk het Psychosis Susceptibility Syndrome (PSS). Deze laatste benaming kwam onder vuur te liggen, omdat het te breed zou zijn (Carpenter, Kahn, Sommer): ‘er zijn meerdere condities waarbij psychose op kan treden’ en te nauw omdat Psychosegevoeligheid voornamelijk refereert aan psychose terwijl schizofrenie zich ook manifesteert in de cognitieve en negatieve symptomen. Deze laatsten zijn in de loop van de tijd ondergesneeuwd geraakt terwijl juist deze symptomen onze aandacht nodig hebben. Daarnaast vond PSS internationaal weinig draagvlak, iets waar de LWB zich wel sterk voor had gemaakt met artikelen in verschillende wetenschappelijke bladen zoals de Lancet Psychiatry. Positief aan PSS is dat er gesteld wordt dat er weliswaar een gevoeligheid is voor psychose maar dat men niet noodzakelijk chronisch psychotisch is.

Een van de voordelen van een eponym als naam is dat het een portmanteauterm is, net zoals schizofrenie. Bovendien is het een traditie binnen de wetenschap dat aan de beschrijver/ identificeerder van een syndroom of ziektebeeld zijn naam wordt verbonden. In het geval van schizofrenie (eigenlijk ‘schizofrenies’) Eugen Bleuler. Eerder had George al over Bleuler geschreven (Maandblad Geestelijkevolksgezondheid, 2011) en nadien is de naam Bleulersyndroom (Meijer) geopperd. Vooral de drijfveer van Klijn en George, om de aandacht te vestigen op de cognitieve en negatieve symptomen, speelde een rol. Dit zijn de symptomen die en het dagelijks leven voor de patient ingewikkeld maken en die vaak moeilijk te behandelen zijn.

Niet iedereen is gecharmeerd van het Bleulersyndroom. Zo zou Bleuler nogal negatief zijn over de mogelijkheden tot herstel van schizofrenie. Wij denken dat de man juist een realist was omdat er in de tijd dat Bleuler leefde nog geen anti-psychotica bestonden.

De LWB lobbyt nu bij de WHO voor een nieuwe naam voor schizofrenie in de aankomendeversie van de  International Classification of Diseases (ICD-11). Het zou een grote overwinning zijn mocht één van onze suggesties lukken, maar uiteindelijk gaat de discussie ook over het concept. De naam zelf is minder doorslaggevend. Schizofrenie als concept is wellicht ook passé.

Gecategoriseerd in :LWB, Prikbord

Dit bericht is geschreven door Redactie