Het precariaat 2

Het precariaat; Het concept werk opnieuw gedefinieerd (deel twee)

In het eerste deel van deze serie is uitgelegd wie met het precariaat worden bedoeld. In dit deel wordt ingegaan op een oplossing waarmee Guy Standing experimenteert.

Als gevolg van globalisering vind er in het westen een relatieve verarming plaats. Het gemiddelde inkomen in de westerse wereld daalt al dertig jaar en zal blijven dalen. Productiearbeid is geautomatiseerd of verplaatst naar andere delen van de wereld. Voor de kenniseconomie neemt de concurrentie toe. Zowel hoog- als laagopgeleiden hebben vaker een onzekere arbeidsloopbaan. Deze onzekerheid beperkt zich niet alleen tot werk en inkomen. Ook aan bijvoorbeeld huurrechten wordt geknabbeld en woningcorporaties klagen dat hun huurders ‘te lang blijven zitten’.

Standing betoogt dat inkomensonzekerheid ten kosten gaat van gemeenschapszin en het vermogen duurzame relaties op te bouwen. Het is nodig dat mensen de baas zijn over hun tijd, baas over hun vaardigheden en in staat om andere mensen in gelijkwaardigheid te ontmoeten.
Als middel om gelijkwaardigheid, duurzame relaties en creativiteit in de samenleving te bevorderen, haalt Standing het, al oudere, ‘basisinkomen’ van stal dat hij definieert als ‘een basisinkomen voor iedereen, als burgerrecht en ongeacht sociale status of inkomen’. Hoewel betaalbaarheid vaak wordt aangevoerd als argument tegen een basisinkomen, is het volgens Standing  betaalbaar mits er prioriteit zou worden gegeven aan herverdeling van inkomen. Andere utopisten zoals Rutger Bregman hebben gewezen op de besparingen die het afschaffen en het ‘betuttelcomplex’ rond uitkeringen kan opleveren.

Standing is betrokken bij experimenten met een basisinkomen in verschillende delen van de wereld. Het is aangetoond dat mensen met een basisinkomen niet passiever worden maar juist meer zaken oppakken. Uit experimenten is ook gebleken dat kinderen zich beter ontwikkelen, geciviliseerder zijn, altruïstischer en toleranter, wat is terug te voeren op het feit dat de ouders zich zekerder en ontspannener voelen. Daarnaast heeft een basisinkomen belangrijke emancipatorische effecten omdat precariërs zich niet meer hoeven te schikken naar degene die het geld binnenbrengt.

Transformaties gaan altijd traag. Volgens Standing zou, als eerste stap voor de hervorming van het systeem van inkomensverdeling, het concept ‘werk’ opnieuw moeten worden gedefinieerd. Daarmee zouden we dan ook kunnen komen tot een herinterpretatie van de traditionele  beroepsidentiteit en daarmee samenhangende socialisatie.
Zorg heeft Standing over het recht dat wordt gedaan aan de integriteit van het concept: Iemand krijgt een basisinkomen op basis van zijn burgerschap en niet op basis van een bepaalde status: dus onvoorwaardelijk en voor iedereen hetzelfde.

Ontleend aan een interview van Guy Standing bij Tros Radar

Lid worden van Anoiksis?

Gecategoriseerd in :Prikbord

Dit bericht is geschreven door Redactie