Ik neig op dit moment naar paranoia

Het is zaterdagnacht als ik deze column schrijf. Ik neig sinds anderhalve week naar paranoia. Dat ontdek ik doordat ik dingen op mezelf betrek die geen betrekking op mij hebben. Zo meende ik dat mensen mij uitlachten terwijl die mensen het nog eens niet over mij hadden. Ik meende dat een persoon die ik erg graag mocht dat hij kwaad op mij was maar hier was geen enkele aanleiding toe. Henk Driessen kan nadenken over zijn eigen denken en ziet in dat deze gedachten absurd zijn maar hij wordt door deze paranoia als een magneet aangetrokken. Het is ook niet echte paranoia, ik noem het een randparanoia. Dat is precies hetzelfde verschil als tussen een psychose en een randpsychose.

Ik heb er direct extra medicatie op laten zetten zodat het wantrouwen wat naar achteren wordt gedrukt. Verder neem ik veel rust, span me niet overmatig in. Ik mijd verder druktes. Druktes opzoeken verhoogt bij mij de prikkels om paranoia te worden. Ik probeer nu te genieten van een omgeving die meer prikkelvrij is.

Ik houd op dit moment alleen contact met mensen die mij goed begrijpen en door en door kennen. Ik ben namelijk bang door mensen die mij niet begrijpen de deksel op mij neus te krijgen. Dan word ik helemaal prikkelbaar.

Boven mijn gangbare medicatie slik ik nu 2 mg. Haldol. Je kunt van Haldol zeggen wat je wil maar het spul werkt snel. Ik merk nu al vooruitgang. Ook merk ik dat ik minder gestresst ben dan vorige week.

Wat mijn paranoia betreft, hier kom ik sterker uit. Ik ben niet pessimistisch. Wel had ik verwacht niet meer paranoia te worden. Ik zat dicht tegen een opname aan, dat is al 19 jaar geleden. Ach ja, als ik nu weer 19 jaar mag wachten voordat ik weer paranoia word ben ik een bevoorrecht mens!!!

Gecategoriseerd in :Henk, Prikbord

Dit bericht is geschreven door Henk Driessen