Vriendschap in de psychiatrie

Toen ik in de psychiatrie kwam had ik eigenlijk nog nooit vriendschap gekend in mijn leven. Op Huize Padua in Boekel leerde ik vriendschap kennen op de afdeling Princepeel 1.

Ik vertrouwde niemand en toen kwam ik een jongen tegen die altijd zeer vriendelijk tegen mij was. Hij haalde voor mij thee als de koffiekar binnenkwam en had een zeer inlevend vermogen. Verder nam hij het voor mij op wanneer ik het zwaar te verduren had in de gespreksgroepen.

De jongen legde mij uit hoe hij met zijn psychoses omging en daar leerde ik heel veel van. Eindelijk kon ik mezelf zijn en eens intiem zijn met iemand. Eindelijk had ik iemand gevonden die zich kwetsbaar tegen mij opstelde en bij wie ik mezelf kon zijn.

Jarenlang bleven wij vrienden en we hadden de grootste lol samen. Na een klein conflict scheidden onze wegen. Wat heb ik hem gemist!

Jaren daarna zag ik hem in de soos voor cliënten uit de psychiatrie. De jongen was in zwaar psychotische toestand en leefde compleet in zijn eigen wereld. Ik liet hem zijn wie hij was en goot voor hem koffie in en toonde mij inlevend. Hij had mij gesteund tijdens mijn zware periode in de psychiatrie en nu kon ik wat voor hem terug doen.

De jongen is daarna naar een verblijfsafdeling gegaan en ik bezoek hem ongeveer ieder halfjaar. De afstanden zijn te groot anders deed ik het iedere maand.

Hij heeft mij veel gegeven zowel als cliënt en als mens. Door hem ben ik hondstrouw in vriendschappen geworden en probeer ik mensen een goed gevoel te geven.

Op een afdeling in de psychiatrie zijn vriendschappen zeer belangrijk. Zij helpen je door de nare periode heen. Je komt in de psychiatrie karakters tegen van wie je houdt en karakters die compleet met je botsen. Een psychiatrische afdeling doet mij denken aan het televisieprogramma Big Brother (maar dan zonder camera's). Ik ben mezelf zo tegengekomen tijdens mijn verblijf maar ik heb er veel van geleerd.

Mijn vriend in de psychiatrie, ik had hem niet willen missen.

Gecategoriseerd in :Henk, Prikbord

Dit bericht is geschreven door Henk Driessen